Tasmanië rondreis 2024
“Nou jongens, wie wil achter het stuur kruipen om de bus Hobart uit te rijden?” We keken elkaar een beetje angstig aan. Vrijwel niemand van de 13-koppige groep kende elkaar nog. Daarbij is zo’n bus, met trailer, toch wel een enorm gevaarte. Onze bagage was kakelvers in de bus geladen. De bus, welke de komende twee weken, ons thuis zou zijn. Het verhuurbedrijf had ons, net daarvoor, een uitgebreide briefing over de bus en de trailer gegeven. Ze maakten ons vervolgens, letterlijk en figuurlijk, wegwijs met duidelijke instructies omtrent welke wegen we op mochten rijden en waar vooral niet. We kregen een mogelijke route mee, welke ons langs alle betoverende hoogtepunten van Tasmanië zou leiden. Onze roadtrip kon eindelijk van start.
Het goede leven
Onze eerste stop: de K-mart (Australische HEMA). De hoognodige last-minute slaapzakken en kussens werden ingeslagen. Vervolgens konden we in de supermarkt drie winkelwagens vol laden met boodschappen voor de eerste drie dagen. Helemaal klaar voor het avontuur, reden we vervolgens Hobart uit. Op naar de Tasman Peninsula, het eerste deel van Tasmanië om te ontdekken.
Onderweg deden we verschillende mooie uitzichtpunten aan en lunchten we in een idyllisch baaitje. ‘s Avonds zetten we ons kamp op in Port Arthur. De trailer werd omgetoverd tot hamburgerkraam en we proosten op een geslaagde eerste dag. De feeststemming was niet van lange duur: we kregen het daarna, letterlijk, aan de stok met een opossum. Het diertje deed zich tegoed aan onze zorgvuldig ingeslagen voorraden in de trailer. Het avontuur was begonnen!
De volgende ochtend braken we, na een kopje koffie en een ontbijt, het kamp weer op. Een aantal mensen ging een boottour doen vanuit Port Arthur, de rest maakte een wandeling in hetzelfde gebied; op naar de top van Cape Hauy. De kliffen, de kustlijn en de vergezichten waren spectaculair. We hadden niet verwacht dat we al zo vroeg in de trip zoveel moois zouden zien.
Die avond vonden we, op de valreep, een kampeerplek. Een veldje, naast een motel, in het piepkleine, maar overvolle Triabunna, deed zich aan als kampeerplek voor de nacht.
De rest van de dagen zette deze reislustige routine zich voort: ontbijten, kamp opbreken, watervallen, mooie stranden en leuke plaatsjes bezoeken afgewisseld met langere wandeltochten. De echte diehards namen ‘s ochtends een ochtendduik in de (toch wel erg koude) oceaan en ‘s avonds maakten we, zodra het kon, gezellig een kampvuur. Dit leven beviel ons wel.
Maria Island
Op de derde dag maakten we vanuit Triabunna een dagtochtje naar Maria Island, waar we onze eerste wombats zagen. Met mountainbikes verkenden we een deel van het bijzondere, heuvelachtige natuurgebied. We zwoegden naar de mooie Painted Cliffs, speelden daar een verfrissend potje volleybal in het water en reden vervolgens naar de Fossil Cliffs; een prachtig uitzichtpunt. Op de terugweg stuitten we nog op een paar wombats. De schattige bolle beestjes waggelden gemoedelijk langs ons. Dik tevreden keerden we weer terug naar de fietsverhuur.
Wineglass Bay
Dag vier was er ook één voor in de boeken. Het begon met het iconische Wineglass Bay. We lunchten met de beste oesters ooit, spotten een verdwaalde pinguïn bij Bicheno Blowhole en we sloten de dag af met een diner aan een picknicktafel met vijf-sterren-uitzicht in een idyllisch baaitje. De stemming zat er die avond, bij de pinguïntour, erg goed in. Via Bicheno reden we de dagen daarna richting het noorden, naar Launceston, Devonport en vervolgens Cradle Mountain National Park.
Cradle Mountain
Cradle Mountain was, letterlijk en figuurlijk, voor velen het hoogtepunt van de trip. Met een strakblauwe lucht en een aangename temperatuur, hadden we ons geen betere dag kunnen wensen. Het waren de perfecte omstandigheden om de bekendste berg van Tasmanië te beklimmen. Dat niet iedereen de top haalde, mocht de pret absoluut niet drukken. We hadden allemaal een fantastische dag. De wandeling was lekker uitdagend en de uitzichten fenomenaal.
Na Cradle Mountain vervolgden we onze reis. Via Queenstown reden we langzaam terug richting het zuidoosten; het begin- en eindpunt van onze reis
Bruny Island
De laatste dagen brachten we al redelijk moe, maar voldaan, door op Bruny Island. Het regenachtige weer was een perfect excuus voor een uitgebreide beer and cheese tasting. Nog even lekker lang koffiedrinken en vooruit, nóg een oesterfarm. Toen we tenslotte op de laatste dag de beschaving van Hobart weer inreden, was het lastig voor te stellen dat we twee weken terug nog totale vreemden voor elkaar waren geweest. Nieuwe reisplannen, meetups en reünies werden al druk gepland. ‘s Avonds was de cirkel weer rond: een “ovenheerlijke” pizza in Hobart. We heffen onze glazen op een onvergetelijke Tassie-trip!
Bekijk hier nog meer inspirerende blogs/verhalen.